Acrópole de Atenas: as polis gregas tiñasn pouca poboación pero atenas na sua epoca de maior esplendor chegou a ter 20000 habitantes. as polis estaban rodeadas de murallas e en todas habia unha acrópola, zona da polis mais alta e tamen fortificada na que se localizaban os edificios de caracter sagrado. no ano 480 a. C as tropas persas, durante as guerras medicas, arrasaron a acrópole de atenas. a vitoria sobre os persas nestas guerras proporcionou a atenas unha importante riqueza que xunto coa grandeza de politicos como pericles ou temistocles que introduciron a democracia en atenas e de grandes artistas (fidias, ictinos, calicrates) provocou un importante apoxeo artísitico que se sintetiza na acrópole que pericles decidiu recontruir. nela destacan o partenon, templo dedicado a atenea, a deusa protectora de atenas, o erecteion e o templo de niké aptera. o acceso ao recinto sagrado e a traves dos propileos. 

partenon de atenas: arquitetos: ictinos e calícrates; cronoloxias: segunda metade do s.V a C; estilo: grego clásico(orde dorico); localizacion acropole de atenas (greciaa): materias: marmore e madeira. é o edificio mais importante da arte grega, dedicado a atenea, feito a partir de complexos calculos matemáticos que buscaban a proporcion perfecta. é un edificio dórico, octastilo e períptero. a planta é rectangula; conta con dous porticos interiores hexastilos e unha naos interior dividida en duas estancias separadas por un muro; nesa atopábase a estatua de atenea, escultura criselefantina de fidias. a sala menos, o pistódomo, estaba presidido por catro elegantes columnas xónicas. no seu interior gardabase o tesouro do templo. a fachada principal mira a oriente o punto polo que nace o sol. e un templo de orde dórica. destaca a harmonía visual que se conseguiu a traves das correcion opticas: o éntase das columnas, as columnas dos extremos están mais separadas , teñen un diámetro maior que as demais e inclinanse cara dentro; o estilobato e o establamento curvanse cara arriba co fin de que sexan percibidos como rectas perfectas. o resultado é un edificio elegante, compacto e unitario, que potenciaba a sensación de amplitude e espaciosidade, sempre dentro dos parametro das escala humana. estamos ante unha arquitectura con valores escultoricos. CAPITEL : es un elemento arquitetonico que se dispone en el extremo superior de la columna, pilar ou pilastra para transmitir a estas piezas estruturales verticales las cargas que recibe del establamento horizontal o del arco que se apoya en él. Capitel dorico: ten tres partes -collarino(anel na parte superior do fuste), -equino (é unha moldura de forma semicircular), -abaco(é a peza rectangular sobre a que descansa o entaboamento). Capitel Xonico: ten as mesmas partes que o dorico pero son moi distintas: -collarino(decorado con contras ou tabas) -equino(conduas volutas) -abaco (rentagular). Capitel corintia: deriva do xónico, só se diferencia dela no capitel, xa ue o equino está decorado con follas de acanto, dispostas en duas ou masi filas: as inferiores moi curvadas cara a fora e as superiores enroscadas a modo de catro pequenas volutas. Contraposto: usase en la escultura para dar sensacion de movimiento. una de las piernas esta fija al suelo y la otra se adelanta, los brazos hacen lo propio, mientras la cabeza mira hacia un lado simulando un paso. Curva praxiteliana: postura utilizada por praxiteles para dotar de cierto movimiento a las figuras y constintente en apoyar todo el peso en una de las piernas y así inclinar la cadera opuesta. muy usada por los griegos. Entase: ligera confesidad del fuste de algunas columnas, que tiene por objecto contrarrestar el efecto optico que hace aparecer como cóncova a la columna recta. Canon: regla de las proporciones humanas. conforme al tipo ideal.