As vangardas: movemento artístico que se desenvolveu en Europa nas primeiras décadas do séculos XX. As súas caracteristicas son: liberdade creativa, orixinalidade ou experimentación formal, rexeitamento de actitude sentimental, renovación artística e ruptura de barreiras entre os xéneros literarios. Movemento vangardista en Europa: futurismo, abismo, dadaismo, surcalismo, crecionalismo. Imaxinismo: paisaxe personificado ou animado. Neotrobolismo: recreación de aspectos da poesía lírica galega-portuguesa medieval. Perífrases verbais: é unha perífrase cando os dous verbos permanezen unidos, se se poden separar non é perífrase. Clasificación: 

Aspectuais: perfectivas ( acción como proceso concluido)

                   Imperfectivas ( acción contemplada na súa acción)

                  Incoativas( proceso no seu comezo)

                  Reiterativas ( reiteración dunha idea verbal)

                  Terminativa ( acción que xa está rematada)

Modais: Obrigativa( obriga ou necesidade de realizar unha acción)

             Hipotéticas ( acción expresada como insegura)

Temporais: Posteriedade( futuridade)

Como comentar un poema vangardista: 

1. Explicar as características vangardistas do poema ( métrica, puntuación e tipografia)

2.Indicar os enunciados que suxiran falta de movemento e de avanze

3. Definir as liñas ordotrómicas

4. Identificar as 3 partes nas que se pode dividir o poema

Como comentar un poema de cabanillas:

-En la métrica de versos: decir si ten arte maior ou menos e decir os termos repetidos.

-Na métrica de estrofa: decir cantas estrofas hay, cantos versos hay, cantas sílabas ten cada verso, decir si é de arte maior ou menor, si ten rima asonante ou consonante.

Métafora: Tropo que consiste en presentar como idénticos dous termos distintos entre os que o emisor establece unha identidade baseada na semellanza.

Símil: Figura que consiste en comparar de maneira explícita dúas cousas diferentes que gardan certa semellanza. 

Alegoría: Representación dunha idea abstracta, unha acción moral, onde de ordinario cada elemento representativo corresponde a un elemento da idea representada 

Parelismo:  repetición dunha estrutura sintáctica ou semántica, por veces con leves variacións. 

Anáfora: repetición dunha ou máis palabras ao principio de dous ou máis versos dun poema, ou ao comezo de dúas ou máis oracións dun texto en prosa. 

atribuironse diferentes propiedades extraordinarias, tivo moitos nomes e a partir de
iso a espada excalibur ten varias historias asociadas.
Existen diversas historias sobre como Artur se fixo posuidor da espada.
Geoffrey de Monmouth di que foi forxada en Ávalon. No Ciclo da Vulgata cóntase
que Artur recibe a espada dunha ninfa chamada a Dona do Lago. Porén hai outra
historia a cal conta que Artur obtivo Excalibur ao extraela dunha pedra, e que a
espada foi forxada por Merlín. Excalibur é a espada máis poderosa que nunca existiu, pois dáballe a quen a
posuíra o poder de non ser ferido nunca.
DESAPARICION
O relato máis aceptado é aquel que narra que Artur, moribundo, ordénalle a un dos
seus cabaleiros que lance a súa espada a un estanque encantado. Este cabaleiro,
que primeiro desobedece e despois acepta a orde de moi mala gana, é chamado
Girflet, Bedivere, Lanzarote ou Perceval, segundo o relato. Cando o cabaleiro
lanza a espada ao estanque, unha man xorde da superficie da auga, colle a
espada e despois desaparece nas profundidades.

arenga: Discurso solemne, dirixido a un grupo de persoas co obxecto de lles infundir valor e entusiasmo ou é un discurso.

Druida: Sacerdote da civilización celta encargado de celebrar o culto, de educar a xuventude e de administrar a xustiza. 

bardo: Lousa para construír un cerrado. 

Apóstrofe: Figura retórica que consiste en interpelar directamente a persoas ou cousas personificadas, presentes ou non. 

Antíteses: Figura da expresión mediante a cal se salienta a oposición existente entre dúas palabras, expresións ou conceptos. 

Hilozísmo: Doutrina segundo a cal a materia está dotada de vida 

Quiasmo: Figura mediante a cal se inverte a orde de termos de dúas estruturas paralelas que van seguidas. 

ortodromía: Arco de círculo máximo común a dous puntos que representa o camiño máis curto que pode seguirse na navegación.